PORK PORES PORKINSON (Trzeci Wymiar) - "Musimy iść" (prod. Dj Creon, gitara: Maciej Kozak)

[Paweł. 3 324]

 

Piękne. 

 

 

---

 

Test:

 

Joł

Pork Pores Porkinson

Jak to jest, powiedz, że

 

[Verse 1]

Jest wokół tyle pięknych rzeczy, lecz wsadzamy rzadko je do głowy

Za to problem stoi co dzień w drzwiach jak Świadkowie Jehowy

Mój jest największy, czemu? bo jest mój.. i mnie pali

Choć dla ciebie to tylko jebany surrealizm

Wszystko jest względne i zależy od punktu widzenia

Dla jednych nawet prosta jest krzywa, czy to ją w krzywą zmienia?

Myślisz, ze twój problem jest największy? wyjdź się przewietrz

I spytaj Claptona czemu napisał Tears In Heaven

Powiedz czym jest normalność, normalność to większość

A więc nie jestem normalny, jebać to - jak przeciętność

Trzeba mieć się na kim oprzeć, dziś pieniądz uczy nas matmy

Trzymaj się tego chłopcze jak rozbitek tratwy

Chcę być cierpliwy jak wampir, choć w snach już jestem martwy

Nie jestem głupi, może czasem leniwy jak Garfield

Mógłbym zapisywać kartki z prędkością drukarki

Lecz czy wtedy byłbym wielki? I według czyjej miarki?

 

[Ref; Pork]

Musimy iść wciąż przez ciemność

Choć przez to

Tak wiele, tak wiele, tak wiele mamy blizn

Nie mam już nic

Jestem włóczęgą

Choć wiem, dom nasz

Za wiele, za wiele, za wiele dni..

 

[Verse 2]

Ludzie pół życia się dorabiają tracąc zdrowie i siły

Drugie pół życia hajs wydają na to, co utracili - debilizm

Idziemy przez labirynt otumanieni od kiry

Złota. kadzidła, mirry, stąpając po cienkiej linii

A czas płynie jednostajnie, wciąż kradnie i nie wybacza

A ja czuję, że dziś muszę ogarnąć Stajnię Augiasza

Świat nie zawraca, może najwyżej rzucić nam ukłon

Tylko dlaczego stoi do nas dupą, ee?

Namaluj palcem na zaparowanej szybie serce, idź i

Domaluj mu dwie kreski, zrobiłeś z serca cycki

Łatwo odwrócić kota ogonem - przykład ci dany

Lecz nawet bezbronny kotek walczy przyparty do ściany

Nie ważna płeć, pochodzenie, każdy walczy z cieniem

Jak za długo patrzysz w otchłań, to otchłań patrzy w ciebie

Może mnie gdzieś tam spotkasz, jak światło za tunelem

Bo nawet kiedy zamkniesz okna nie znika mrok na niebie

 

[Ref; Pork]

Musimy iść wciąż przez ciemność

Choć przez to

Tak wiele, tak wiele, tak wiele mamy blizn

Nie mam już nic

Jestem włóczęgą

Choć wiem, dom nasz

Za wiele, za wiele, za wiele dni..

 

 

[Verse 3]

Mam dosyć spisków i zdrad, dysput i traum

Złych snów i strat, kłamstw, oportunistów

Populistów i skarg, chłystków i zwał

Zmaż z dysku ich ślad, listów i dat

Tak chcę w spokoju zmysłów dożyć jak Eastwood swych lat

Nie zmienię nic tu i tak, choćbym po pysku ich lał

Głuchnę od ich pocisków, a ślepnę od błysku ich strzał

Ty byś mnie wypruł i sprał, wysrał, wypluł i zjadł

Ludzie, już dawno bowiem obnażył Chrystus ich z wad

A ty egzystuj i walcz w tym wysypisku ich prawd

Pośród nacisków i tego ścisku za trochę blichtru i szał

Wśród tego miksu ich praw wciąż tańczy prawda i fałsz

Co się wyklucza, jak ci z Egiptu z tym z Olimpu od lat

Możemy dziś upić strach, kupić szans parę

A każdy głupi kupi lans, co będzie widoczny jak transparent

Ludzie są hipokrytami, każdy z nas stoi blisko nich

Lecz spytajmy się siebie sami, kto jest większy - my, czy oni?

Edytowane 1 Marca 2016 przez Pawel.?
Dodano tekst.