Szad Akrobata (Trzeci Wymiar) - Dzień po dniu, gdy jeszcze coś tu mogło upaść prod. Amat

[Paweł. 3 324]

 

 

Tekst: 

 

Otwieram okno i łapię pierwszy promień

Choć to nie Tokio, to po horyzont moim domem

Po widnokrąg znajomy mi każdy kilometr

Zdarzyć się mogło, uśmiecham się jak z Nicholsonem

 

Prywatny świt budzi się nad Wrocławiem 

Odeszła noc prawie, świat wciąż na podstawie 

Dumnie stoją żurawie jak fotografie...

Pompując świeżą krew, parafie oparty o tą krawędź 

 

Wiem, że kiedyś to zostawię szukając życia gdzieś

Różnica być a mieć, żyć a chcieć, ta silna chęć

Zaczynam nowy rozdział, czuję jak mrowi w kościach

Ciarki na plecach jakby wiruje we wnętrznościach

 

W parapet stuka letni deszcz tym, którzy biegną 

Życzę by dobiegli gdzieś do odpowiednich miejsc

Pierdolę zawiść, mam własny cyrk i małpy

Mam swoje sprawy, których nie oddam za nic, chcę coś zostawić

 

REFREN x2

Więc tak wygląda pierwszy dzień, stroję mój umysł jak teleskop

To co już wiem to, że takie dni ma się nieczęsto

Wiem, że można zło rozjebać dobrem, a nie zemstą

Bo dobro uczy głupców, że oni to przeciwieństwo

 

Więc tak wygląda pierwszy dzień, stroję umysł jak teleskop

To co już wiem to, że takie dni ma się nieczęsto

Wiem, że można zło rozjebać dobrem, a nie zemstą

Bo dobro uczy głupców, że oni to przeciwieństwo

 

Łapię drugi oddech, stoję jak głupi w oknie

I słucham głosu miasta, który wciąż mówi do mnie Neo

Już się zaczęło, zrób to jak Leon 

Wybuduj dla nich to jak Cheops, wypierdol niemoc

 

Trzeba to, uwierz w to placebo, w moc podświadomości

Potęgę czegoś co różni nas od roślin

Mrowiły kości mnie i wirowały mi wnętrzności

I stałem tak i czułem, że już nie mam wątpliwości

 

Dawno nie czułem się tak wolny

Już nie pamiętam kiedy czułem się tak pewny i spokojny

Widomy i przytomny, tak mocny niemal, że kuloodporny

A z tego okna mam widok harmonii, a nie wojny

 

REFREN x2

Więc tak wygląda pierwszy dzień, stroję mój umysł jak teleskop

To co już wiem to, że takie dni ma się nieczęsto

Wiem, że można zło rozjebać dobrem, a nie zemstą

Bo dobro uczy głupców, że oni to przeciwieństwo

 

Ej, yo, pobudka tu dzień jest długi, a noc krótka

Patrzę przez pajęczynę, którą w nocy pająk utkał

Patrzę i myślę jak on nas tu wszystkich upchał

Tu gdzie nic nie przeżyjesz jak tak stoisz paląc głupka

 

Nawet jak chmury masz nad sobą, próbując wyrwać się spod rynny

I nie wiesz już sam kogo, byle ktoś inny 

Byle byś niebo miał nad głową, w tyle front zimny

Chwila namysłu krótka, dokąd? Idę do windy

 

Naciskam guzik, niech wiezie mnie do świata ludzi

Niech fala rzuci mnie, będę jak Yamaguchi

Chcą widzieć mnie w samo południe, ja będę tam 

Nie będę sam, są ci, za których kiedy trzeba, rękę dam

 

Czuję tą pewność, pójdą ze mną i chyba wiem już gdzie ich szukać

Każdy jest częścią niewymienną tutaj 

Pamiętam drogę, które drzwi ile razy w ciemno pukać 

Dziś jest ten dzień po dniu gdy jeszcze coś tu mogło upaść

[Dopi 138]

sztos, z resztą jak wszystko inne co wrzucasz :DD