Hmm.. Piątek 13? Czarny kot czy może przechodzenie pod drabiną? Skąd się to wzieło? Wierzysz w przesądy czy raczej z nich kpisz?
Zacznijmy od wujka Google:
Przesąd (zabobon) – bezpodstawna, uparcie żywiona i niewrażliwa na argumentację wiara w istnienie związku przyczynowo-skutkowego między danymi zdarzeniami. Wypływać ono może ze stereotypów zakorzenionych w tradycji i kulturze. Jest pozbawione racjonalnych podstaw i niemożliwe do weryfikacji.
Jako iż mamy piątek trzynastego spójrzmy bliżej skąd jego pochodzenie się wzięło:
Najprawdopodobniej bierze się to z chrześcijańskie tradycji gdyż Jezus w piątek 13 został ukrzyżowany. Liczba 13 kojarzy się z Judaszem, trzynastym uczestnikiem Ostatniej Wieczerzy, który później zdradził Jezusa. Natomiast wierzono również, że to właśnie w piątek Adam i Ewa zostali wygnani z raju.
Przechodzenie pod drabiną/znakiem drogowym:
Przesąd ten pochodzi ze starożytnego Egiptu. Drabina która oparta jest o ścianę tworzy trójkąt który był uważany za święty gdyż przypominało to piramidę oraz od czasów starożytnych Egipcjan trójkąt został uważany za symbol życia. Przejście pod nią oznaczało naruszenie świętego kształtu i tym samym kuszenie losu. Istnieje przez to druga teza która wywodzi się ze średniowiecza, która głosi iż trójkąt który tworzy się z drabiny przypomina szubienicę, a przejście pod nią wyglądało jak pójście na egzekucję. Trzecia teza mówi, że więźniowie którzy byli skazani na śmierć musieli wchodzić po drabinie na szubienicę .Przejście pod drabiną, tuż obok tych dusz, oznaczało proszenie się o najgorsze kłopoty.
Czarny kot:
Przesąd ten występuje w wielu krajach, w niektórych mówią, że czarny kot przynosi szczęście, a w innych (w tym i naszym) mówi się o przynoszeniu przez nich pecha. Już w starożytności niektórzy uważali czarne koty za stworzenie boskie, a inni za demoniczne oraz, które pomaga czarownicą. Podobno dopiero, gdy król Karol I zaczął lamentować nad śmiercią swojego kota, twierdząc, że opuściło go wszelkie szczęście, zaczął formować się ten przesąd.
Spadające gwiazdy:
W dawnych czasach gwiazdom przypisywano symboliczne, ale i profetyczne znaczenie - zwiastować mogły wiele różnych zdarzeń. Niektóre starożytne ludy uważały na przykład, że spadająca gwiazda oznacza czyjąś śmierć - podobno każdy człowiek w chwili narodzin otrzymywał swój własny punkt na niebie, który gasł wraz z jego odchodzącym życiem. Chrześcijanie z kolei uważali ją za znak, że czyjaś dusza opuściła czyściec, by trafić do nieba. W wierzeniach starożytnych Rzymian spadająca gwiazda symbolizowała z kolei narodziny dziecka. Dziś w wielu krajach świata, zarówno w Europie, jak i w Ameryce uważa się, że dostrzeżenie spadającej gwiazdy może być wspaniałym omenem, o ile tylko natychmiast zamkniemy oczy i pomyślimy życzenie, które ma się spełnić. Wielu twierdzi, że koniecznym warunkiem, by ta magia się wypełniła jest zachowanie marzenia tylko dla siebie. Podobno spadające gwiazdy wspomagają tylko osoby o dobrym sercu, najchętniej zaś zakochanych.
Czterolistna koniczyna:
Jest to zabawa wielu małych dzieci, które nieustannie próbują ją znaleźć wśród innych koniczyn. Przesąd się ten wziął stąd Celtów, którzy wierzyli, że czterolistna koniczyna odpędza złe moce, a cyfra 4 oznacza pełnię i trwałość. Również mówi się, że jeżeli oddamy naszą czterolistną koniczynę drugiej osobie nasze szczęście się podwoi. Oraz legenda mówi, że koniczyna była jedyną rzecz, którą Ewa zabrała na pamiątkę przy wygnaniu z raju.
Kominiarz:
Istnieje na to wiele tez, jedną jest to iż od czystości komina zależało ogrzanie domu i możliwość przyrządzenia ciepłego posiłku dlatego kominiarz stał więc niejako strażnikiem domowego ogniska drugim przesądem jest uratowanie Wilhelma którego uratował go kominiarz. Król zaprosił go na wesele swojej córki i po dziś dzień kominiarz kojarzony jest ze szczęściem. A łapiemy się za guzik ponieważ pieni on rolę amuletu.
Jak Wy odnosicie się do przesądów? Wierzycie w to? Czy raczej nie interesujecie się tym?
Gdy byłam jeszcze małym dzieciaczkiem pamiętam, że lubiłam szukać czterolistną koniczynę, później ciesząc się, ale raczej z tego iż udało mnie się ją znaleźć niż jeżeli bym miała dzięki temu otrzymać szczęście.
Kiedyś przez drogę (na wakacjach) przez drogę przebiegł mnie wraz z rodziną czarny kot, nie przejęta Besi chciała przejść dopóki mój tata mnie zatrzymał mówiąc iż on przekroczy tą linie to w razie gdyby miało przydarzyć się nieszczęście to mu bo przeżył więcej niż ja. Do dziś zastanawiam się czy powiedział to naprawdę czy może w żarcie, gdyż mój tata jest bardzo specyficznym człowiekiem, a jedynie pamiętam tylko ten moment z tamtej sytuacji.
Pod drabiną nie przechodzę bo skoro ona jest to znaczy, że są "jakieś prace" więc omijam je aby nie dostać niczym w głowę, ale np. słyszałam o pechu który przynosi przechodzenie pod znakiem drogowym. U mnie w Warszawie jest parę miejsc gdzie na chodniku stoi wielki znak i trzeba go obejść by nie przejść pod nim, wiele osób go omija, mimo iż jest tam ogromny ruch, mnie zawsze to było obojętne.
Natomiast np.
Przesąd w spadającej gwiazdy i nie mówienie życzenie podczas jego w myślach wypowiadania w jakiś sposób wierzę. Niby mam do tego podejście iż , to się nie wydarzy jednak zawsze jak widzę spadającą gwiazdę to nie odpuszczę sobie pomyślenia o czymś co dla mnie w danej chwili jest ważne i akurat do dziś składało się wszystko tak iż te życzenia nawet w najgorszych chwilach się spełniały, a odnośnie nie mówienia życzenia nie mam uzasadnienia, zawsze mówiłam to w formie żartu jak ktoś spytał. Ale np. wypowiadanie życzenia podczas zdmuchiwania świeczek u mnie wyglądał zawsze tak iż chciałam zdmuchiwać od razu, ale ktoś zawsze mówił "ale najpierw życzenie!" dlatego zawsze po tym jak ktoś mnie upominał myślałam o czymś.
Dlatego uważam, że nie wierzę w przesądy. Nie jestem kłębkiem nerwów kiedy rozbiję lusterko, rozsypię sól czy też chociażby przejdzie mi czarny kot przez drogę. itp. Mam do tego stosunek obojętny i nie przeszkadza mi jeżeli ktoś w takie rzeczy wierzy.
Jak wy odnosicie się na ten temat? Zapraszam do dyskusji.
