Skocz do zawartości

„Rainer’owi Rilke’owi” J.K


Darker

Rekomendowane odpowiedzi

Cóż, mam zamiar zrobić na tej sieci jeszcze kilka rzeczy, ale z racji wszechogarniającego mnie lenistwa (albo zwalę na entropię, bo co mi szkodzi!), idzie to dosyć niemrawo. W międzyczasie dodaję wiersz, który napisałem jeszcze w liceum, moim zdaniem jeden z bardziej udanych z mojej "kolekcji", czego dowodem może być to, że jeszcze nie wylądował w ognisku, ALE...

... nie liczy się ocena twórcy, a czytelników  :hmmm:Wiersz publikuję z przyczyn nie do końca mi znanych, ale bez wątpienia szczerze żądanie należnej mi sławy zaszczytnie zajmuje podium  :giggle:

Wiersz -jak tytuł wskazuje- poświęcony jest pamięci austriackiego poety Rainerowi Maria Rilkiemu (przepraszam, jeśli źle odmieniłem). Jednym z moich ulubionych wierszy jego autorstwa jest "Samotność". Mam nadzieję, że po lekturze tego wątku zapoznacie się -chociażby w wikipedii- z tym, zapomnianym co nieco, poetą. Jako ciekawostkę dodam, że pierwsze powieści Lema były pod bardzo silnym wpływem stylu Rilkiego.

Do rzeczy, w ten oto sposób twórca marny oddaje "hołd" twórcy wybitnemu:

Dusza zaznawszy smaku słodkiego spełnienia

(Rozkoszą stojącego

w gardle

jak niewymawialne wzruszenie)

Fałszywą nutą grać będzie gdy je odrzuci

Nieszczere będą wtedy jej pytania o przyczynę

Pierwszą

Ostatnią

 Kiepską sztuką będzie trącił

Wzrok zaniepokojony krwistymi wschodami                                                                                   Słońca

Srebrnymi łzami samotnego kochanka                                                                                           Księżyca

 

Lecz czy to cel: osiągnąć szczęście?

Czy może lepsza wieczna warta na granicy krain

Ciało – dusza

Pośród deszczu ludzi?

Byłaby to rola ciężka, wyuczona, wyczytana

Nie mająca w sobie nic z piękna Orfeuszowych pieśni

Trzeba by się jej uczyć – wciąż na nowo

(Jak się uczy

Na nowo

                              Pocałunku)

 

Lecz może: Tak trzeba?

Jeśli nie wszystek umarłeś I krążysz wciąż –nieodkryty-

Pośród nas

               To daj znak (Bez znaczenia czy będzie to)

                              Ruch ręki skrzypnięcie pióra

Jeszcze jedna łza samotności                                                                  

 

Wiersz ten dedykuję wszystkim, którzy raczą ten wątek przeczytać, zwłaszcza przedstawicielkom płci pięknej  8)

Serdecznie pozdrawiam,

Darker

 

Ps. Setnie się ubawiłem pisząc ten temat :)

  • Like 6
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie rozumiem zajawki na wiersze białe, jak i nie trafia do mnie ten typ, jednak szanuję to, iż dzielisz się z nami swoją twórczością. Przeczytałem, ale nawet jakbym chciał to nic konkretnego nie napiszę, gdyż nie wiem co w tego typu dziele "się liczy", na co się zwraca uwagę etc.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Korzystając z tej strony zgadzasz się na Polityka prywatności