Wierszyk

[Darker 139]

Z dedykacją dla Pyni, bo to po jej słowach przemogłem się, by napisać tego posta. Wcześniej biłem się sam ze sobą z kilka dni :D

 

Róża - przekwitła i minie

Zapach co w powietrzu drży

Wiatr rozerwie – na cztery

Świata strony

 

Poszukiwany – utracony smak

 Co jak kryształ zagubiony lśni                                                               

W głębinie –I jak kwiat – porzucony-

Usycha

 

Nadzieja płomykiem rozpaczy

Jeszcze skrzy – Utęskniony-                                                                     

Świt w czasie płynie

Przemija trwoniąc chwile

 

Bujnie kwitną mrzonki, gdy słońce

Wychyliwszy zza tarczy owalu

Łagodnym okiem po Ziemi wodzi                                                          

Lecz wtem deszcz chmurnie                                                                    

Mżyć zaczyna                                                                            

Jakże prędko topią się - topniejące                                                     

Sny tęczowe

 

Toczy wiosnę mgła

Co świat chłodnym swym dotykiem

Pieści

Chłodna szata skrywa ciało                                                     

Co się znów odradza

W pełni

 

Gwiazdy ogniste – co wszechświat tworzą                                                        

Milczą czarem zaklęte – Czar pryśnie, gdy człowiek

Przed prawdą stanie, iż                                                                                          

Wszechświat spala się swym chłodnym

Trwaniem

[Jeremaya Gattwold 1 228]

Bardzo ładny wierszyk 

 

 

 

PS. Ale trochę wiocha.

Edytowane 8 Stycznia 2017 przez Christian D. Jan

[Shino 1 881]

Nie no, ślicznie napisane

 

PS. Ale troszeczkę to wiochą wieje 

[V0RDEN 1 572]

nic dodać nic ująć
bardzo mi się spodobał

[pyńka 2 434]

Bardzo się cieszę, że jednak zdecydowałeś się dodać coś od siebie tutaj i nie ukrywam, że jestem mile zaskoczona.

 

Wiersz bardzo mi się podoba.

Czytałam go kilka razy, być może dlatego, że nie mogłam się skupić, ale teraz, kiedy jest już w centrum mojej uwagii mogé śmiało powiedzieć, że jest to naprawdę dobra robota.

 

Ujęta w nim wrażliwość jest cudna. Czytając go mogę sobie wyobrażać każdy fragment przyrody, który został przez Ciebie ożywiony. Płynne przejścia nawiązujące do siebie wzajemnie nieco ulatwiają jego czytanie, bo trzeba zwrócić uwagę, że na pierwszy rzut oka nie jest on łatwy.

 

Naprawdę mi się podoba! To, że zdecydowałeś się pokazać nam kawałek siebie poprzez właśnie to cudeńko było naprawdę dobrą decyzją!

 

Czekam na więcej :) // I dziękuję za dedykację!

Edytowane 9 Stycznia 2017 przez pnxrwx

[s t a r g i r l 3 949]

Podoba mi się bardzo,na prawdę uwielbiam go!

Teraz ja poproszę wierszyk  w takim razie  :giggle: